korte lezing door Nourddin Benali op vrijdag 7 augustus, aanvang 20.00 uur, toegang vrij. Later dezelfde avond: open muziekpodium. Breng je instrument mee.
Het is vreemd dat een oriëntaalse middeleeuwer als Haroen Al Rachid brutale en intelligente slavenmeisjes apprecieerde, terwijl in het verlichte achttiende-eeuwse Europa filosofen als Immanuel Kant droomden van stille vrouwen.

Sheherazade kon met haar intelligentie en wijsheid de levensvisie van koning Sjahriar veranderen. Daardoor is ze de geschiedenis ingegaan als een vrijheidsstrijdster. Maar wat overkwam haar toen ze de culturele grens naar het Westen overstak? Alleen haar lichaam en sensualiteit werden door westerse kunstenaars benadrukt. Erger nog, ze werd twee keer dood verklaard. Eerst door Teophile Goutier, omdat volgens hem haar inspiratie uitgeput was. Daarna door Edgar Allen Poe omdat ze te veel wist. Hoe valt dit te verklaren?
Zowel in de islamitische als in de westerse cultuur loopt een grens tussen de wereld van mannen en die van vrouwen. In de islamitische cultuur wordt deze grens getrokken in de ruimte, namelijk tussen privé (vrouwen) en openbaar (mannen). In de westerse cultuur vormt zij de scheidslijn tussen schoonheid (van vrouwen) en het verhevene (van mannen).
Boeken die aan de orde komen:
Duizend-één-een-nacht
Fatima Mernissi - De Europese harem
Fatima Mernissi - Het verboden dakterras
Nahid Salim - De Vrouwen van de profeet
Kader Abdolah - De boodschapper